郎中 (官职)




郎中,中國古代官職之一。



歷史沿革


秦漢時,掌宮廷侍衛。汉朝为郎官的一种,本为是宫廷的近侍。东汉以后,作为尚书的属官,初任为郎中,满一年为尚书郎,满三年为侍郎。之后随着尚书台的权利加大,郎中日渐重要。隋唐到清朝,此官職配置於朝廷之輔助部門,品等為正五品,為處理各項庶務的中級官員,上受各府卿或少卿指使任事,相当于今司长。例如清朝的內務府郎中,即負責掌管宦官及宮廷雜事。其副職為員外郎(從五品)。1912年,宣統退位後,該官職廢除。



參考文獻


.mw-parser-output .refbegin{font-size:90%;margin-bottom:0.5em}.mw-parser-output .refbegin-hanging-indents>ul{list-style-type:none;margin-left:0}.mw-parser-output .refbegin-hanging-indents>ul>li,.mw-parser-output .refbegin-hanging-indents>dl>dd{margin-left:0;padding-left:3.2em;text-indent:-3.2em;list-style:none}.mw-parser-output .refbegin-100{font-size:100%}


  • 孫文良,中國官制史,1993年,台北,文津出版社。

  • 秦、漢時,掌宮廷侍衛。隋代以後,為六部內各司之主管。史記·卷八十六·刺客傳·荊軻傳:「而秦法,群臣侍殿上者,不得持尺寸之兵;諸郎中執兵皆陳殿下,非有詔召不得上。」









Popular posts from this blog

Lambaréné

Chris Pine

Kashihara Line